In de psychologie verwijst de term "Big Five" naar een persoonlijkheidsmodel dat bestaat uit vijf hoofdkenmerken. Dit model werd in 1981 voorgesteld door de Amerikaanse psycholoog Lewis Goldberg en tussen 1987 en 1992 ontwikkeld door Costa en McCrae. Het wordt algemeen erkend als een benchmark in theoretisch persoonlijkheidsonderzoek en is gebruikt om de psychologische profielen van miljoenen mensen over de hele wereld op te stellen.
Diepgaande analyses hebben verbanden aangetoond tussen de Big Five testmaten en verschillende aspecten van gedrag:

Gewetensvolle prestaties worden onafhankelijk van de activiteitensector en de evaluatiecriteria geassocieerd.

Elke categorie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) komt overeen met een specifiek profiel van de Big Five, vaak gekenmerkt door een hoog niveau van neuroticisme en een laag niveau van aangenaamheid.

De Big Five eigenschappen zijn niet volledig onafhankelijk van elkaar, waardoor sommige beoordelingen gedeeltelijk overbodig zijn bij het evalueren van elke categorie.
In de jaren 2010 werd de test die geassocieerd wordt met de Big Five gebruikt voor militaire, politieke en partijpolitieke doeleinden, met name door bedrijven zoals SCL Group via haar dochterondernemingen Cambridge Analytica en Aggregate IQ.
Vandaag de dag wordt deze test op grote schaal gebruikt en erkend door veel bedrijven en industrieën over de hele wereld.